مهدی احمدی
فرهنگ و هنر مهجور، وزیر و وزارت خانه‌ای پرشور و با انگیزه می‌طلبد. رییس جمهور محترم در هنگامه آغاز دولت سیزدهم و در معرفی برنامه‌ها و وزرای کابینه، بر تحول خواهی، عدالت محوری و مشارکت جویی و مردمی سازی در حوزه فرهنگ و هنر تاکید ویژه داشتند. کلید واژه‌ها و اصولی اساسی که در طول یکسال گذشته و از آغاز به کار دولت جدید تا کنون از سوی جناب آقای دکتر اسماعیلی همواره در بیان سیاست‌ها و رویکردهای وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر آن تاکید شده است و به نظر می‌رسد درعمل نیز به قدر توان و وسع این وزارت خانه همواره مهجور، برای تحقق این اهداف و آرمان‌های والا، پرشور و خستگی ناپذیرهستند.
علیرغم اینکه انقلاب اسلامی ۵۷، بحق، انقلابی فرهنگی معرفی و نام‌گذاری شده، اما متاسفانه در طول سال‌های پس از پیروزی انقلاب و تاکنون، نه تنها فرهنگ در عمده دولت‌ها و مجالس گذشته و در برنامه‌ها و سیاست‌گذاری‌ها در اولویت نبوده، بلکه به عکس، مورد کم توجهی و بی مهری‌های فراوانی قرار گرفته است. ساحت و حوزه‌ای بسیار گسترده و حساس، فراگیر و زیرساختی و قطعا استراتژیک، اما مغفول و عزلت گزیده برخی خیانت‌ها و سیاست بازی‌های نامبارک و برخوردهای سلیقه‌ای مدیرانی که فرهنگ را به مثابه هوایی که در آن تنفس می‌کنیم نمی‌شناسند و نمی‌فهمند و برنمی‌تابند.
تکمیل زیر ساخت‌های فرهنگی، بازنگری و ریل‌گذاری مناسب در مصارف بودجه‌های فرهنگی، توجه ویژه به مناطق محروم و توجه به پیوست عدالت فرهنگی در برنامه‌ریزی‌های وزارت خانه از جمله رویکردهای قابل تقدیری است که وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونین و مدیران و همکاران ایشان، بر آن اصرار داشته‌اند.
پرواضح است که اوضاع و احوال سینما، تئاتر، موسیقی، کتاب و ادبیات، رسانه و در یک کلام این فرهنگ دیرپا با همان معنا و تعریف بلند، تعریفی ندارد و علل و عوامل متعدد و کهنه و متنوع آن نیز بارها بیان و تکرار شده است و قاعدتا می‌بایست تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران بر آن واقف باشند؛ مسئله اساسی نیروی انسانی هنرمند و هنرور عرصه فرهنگ، از عمده غفلت‌های خسارت بار گذشته است و این در حالی است که «اهتمام به کشف استعدادها و خلاقیتهای فرهنگی و هنری و آموزش و تربیت نیروی انسانی» از اصول مصرح سیاست‌های فرهنگی کشور و مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی است.
وزیر محترم و معاونین ایشان تاکنون مواضع جدی خود در قبال دخالت‌های ناروای سایر نهادها در خصوص مجوزهای قانونی صادره از سوی این وزارت خانه را اعلام کرده‌اند و به خوبی مسئله و مشکل قدیمی تعدد دستگاه‌ها و متولیان فرهنگی را می‌شناسند. شاید این بهترین زمان و فرصت باشد تا این آسیب خسارت بار و کهنه، هر چه زودتر و یکبار برای همیشه در قبال سایر نهادهای موضوع، از جمله نیروی محترم انتظامی و غیره، سازمان صدا و سیما، سازمان تبلیغات اسلامی و… با ادامه تلاش‌ها و گفتگوها و عزمی جدی تر از پیش چاره جویی شود.
از حوزه گسترده و تعیین کننده سینما و تئاتر و موسیقی گرفته تا ساحت تجسمی و کتاب و خاصه رسانه و رسانه‌دارن مظلوم بخش خصوصی غیر وابسته به نهادهای سیاسی و حزبی و اقتصادی، چشم امید به این جد و جهد و یکدلی شکل یافته در حوزه فرهنگ و هنر در دولت سیزدهم دارند. وجود رخنه‌ها و نفوذ‌ها و فسادها و رانت‌های ریز و درشت و مسبوق به سابقه و شکل یافته درهمه این عرصه‌های مظلوم مذکور، هدر رفت بودجه‌های ریز و درشت در خرده فسادها و بی تدبیری‌ها، مظلومیت فرهنگ در بهره‌مندی از بودجه و اعتبارات اختصاص یافته در قبال جایگاه رفیع و اولویت داشتن آن بر سایر موضوعات، این همه درشرایطی که فرهنگ و هنر غنی و اصیل ملی و اسلامی ایران زمین همچنان درگیر تهاجم فرهنگی فرسایشی و نابرابری از سوی بدخواهان و دژخیمان است؛ از جمله توقعات خانواده و اهالی مردمی فرهنگ و هنر از مدیران فرهنگی «دولتی مردمی» برای مانایی و برپایی همواره «ایرانی قوی» است. چنین باد.
