امروز : پنج شنبه ۲۲ آذر ۰۳ - Thursday 12th December 24

مجتبی سعادت: سینمای مستند پر از آگاهی و هیجان است - کلبه سرگرمی و کولاک

گفتگوی کلبه سرگرمی با نویسنده و کارگردان
مجتبی سعادت، متولد هزار و سیصد و شصت و دو، تهران، فارغ التحصیل کارگردانی که در کارنامه هنری او آثاری چون نویسندگی و کارگردانی فیلم های کوتاه و کارگردانی مستندهای یک حضور (زندگی جعفر والی) جان صحنه، تئاتر اسب های پشت پنجره، مجموعه مستند داستان عکس و مجموعه مستند قصه ترانه به چشم می خورد، با مجتبی سعادت گفتگویی صمیمی داشته ایم که می خوانیم.

سلام آقای سعادت، چند سالی می شود که در حوزه هنر فعالیت دارید، چه کارهایی را انجام داده اید؟

من از سال هشتاد و نه وارد فضای فیلم سازی و هنر شده ام و در طول این سال ها در زمینه های فیلم مستند، فیلم کوتاه، تئاتر و همچنین تدوین فعالیت دارم.

چه چیزی باعث شد به سمت سینمای مستند بیایید و به آن علاقه مند شوید؟

به نظر من سینمای مستند سینمای بسیار جذاب و پر از آگاهی و هیجانی است که متاسفانه هنوز مخاطب واقعی خودش را توی ایران پیدا نکرده است، اکثریت فکر می کنند سینمای مستند یک سینمای خسته کننده است و زیاد دنبال دیدن این گونه از فیلم ها نیستند، اما در سال های اخیر اقبال به مستند بهتر شده و جشنواره سینما حقیقت و شبکه مستند به نظرم تاثیر خوبی در اقبال مخاطب داشته اند، من با شروع فعالیت در حوزه فیلم و فیلم سازی دوست داشتم مستند هنرمندان تاثیرگذار در زندگی خودم در حوزه های مختلف را بسازم و این موضوع من را به سمت سینمای مستند سوق داد، در ادامه کمبودهایی که در مستندهای پژوهشی حس کردم من را به سمت ساخت چند مجموعه مستند کشاند.

به عنوان فیلم ساز چه مشکلاتی را در سینمای مستند حس می کنید؟

ببینید اولین مشکل در سینمای مستند نبود تهیه کننده آگاه است که فضای سینمای مستند را بشناسد و در ادامه نحوه ارائه فیلم های مستند است، همانطوری که می دانید ساخت یک مستند نیاز به زمان دارد و اصولا برنامه ریزی دقیقی برای ضبط به شکل معمول آن وجود ندارد، به عنوان مثال در مجموعه مستند اقتباس در سینما به خاطر شیوع بیماری کرونا و شرایطی که در کشور وجود داشت به خاطر همه گیری این ویروس سه سال ضبط این مستند طول کشید و من به عنوان فیلم ساز و تهیه کننده کار با هزینه های اضافی برای تولید کار مواجه شدم و اگر تهیه کننده آن نگاه درست و آگاهی لازم را نداشت این مجموعه ساخته نمی شد.

شما در اکثر کارهایتان با آقای راما نامی همکاری کرده اید، دلیل آن را می گویید؟

به نظر من آقای نامی یکی از فهمیم ترین و باسوادترین افرادی است که با ایشان به عنوان تهیه کننده کار کرده ام و یکی از شانس های زندگی کاری من بوده اند، نگاه درستی که ایشان در زمینه مستند و کلا فیلم دارند و نظراتشان که خیلی وقت ها باعث بهبود کیفی کار می شد برای من جالب بود، مهمترین ویژگی ایشان این است که دنبال ساختن کارهای ماندگار هستند و دنبال پول درآوردن به هر قیمتی از هنر نبوده و نیستند، حمایت هایی که رامای عزیز از مستندات من و یا از فیلم سازان جوان در حوزه فیلم کوتاه کرده اند این ویژگی ایشان را ثابت می کند، چون در فیلم کوتاه بازگشت سرمایه به آن شکل وجود ندارد اما آقای نامی هر ساله از چند فیلم ساز جوان برای ساخت فیلم حمایت می کنند و تجربه کار کردن با ایشان برای من خیلی لذت بخش بوده و است.

در مورد کارهای جدیدتان هم صحبت می کنید؟

در مراحل پایانی یک مستند پرتره از استاد علی جهاندار هستیم، یک مستند پژوهشی دو قسمتی که در مورد تبدیل شدن لوکیشن به شخصیت در سینما می پردازد و در این کارها هم افتخار این را دارم در کنار راما نامی عزیز باشم.

و حرف پایانی برای مخاطبان مجله کلبه سرگرمی.

من از شما و مجله خوبتان تشکر می کنم و از دوست و برادر عزیزم که در تمام این سال ها کنار من بود و اگر حضور این عزیز نبود من هیچوقت نمی توانستم این فیلم ها را بسازم، از اینجا از حسین خلج عزیز که در تمام مراحل کارها کنارم بوده است تشکر می کنم.

instagram: m.saadat05

رضا پورزارعی
عکس: نسرین رستمی

تاریخ انتشار : 23 آگوست 23 دیدگاه : بدون دیدگاه