جواد نبوتی
عدد هفت در زبان ایران باستان، به نام «امرداد» است. امرداد معنای جاودانگی و بی‌مرگی داشت و از آنجایی که این عدد معنای زیبای زندگی و جاودانگی را می‌داد، هفت را به نشانه آن گزینه کرده و بر خوان نوروزی می‌چینند. به روایتی، هفت‌سین، نشانه هفت دانه گیاهی است که می‌توان با آن سبزه نوروز را تهیه کرد: جو، ماش، عدس، ارزن، لوبیا، نخود و گندم.
زمان پارسیان کهن، مردم از هر هفت دانه، سبزه می‌پروراندند (۱۰ روز قبل از نوروز) و ظروف آن را بر سر در خانه‌های خود می‌گذاشتند و هرکدام بیشتر و بهتر سبز می‌شد، نشانه پرثمری آن محصول برای کاشت در آن سال بود.
هفت در میان اعداد از اهمیت و ارزش خاصی برخوردار است. هفت برای ایران و ایرانیان باستان مقدس بود و از آن برای مفاهیم مثبت، خوش‌یمنی و فال نیک استفاده می‌شد. مانند هفت‌رنگ رنگین‌کمان، هفت‌خوان رستم در شاهنامه، هفت آسمان، هفت اقلیم، هفت روز هفته، هفت شهر عشق در عرفان، هفت‌پیکر و…
امید که همه ما سفره‌های هفت‌سین امسال‌مان را با دل‌هایی زدوده شده از غم و اندوه و کینه بچینیم و یک قدم به خدا نزدیک‌تر شویم و از خدا بخواهیم که محبت غیر از خودش را از دل‌هایمان بیرون کند و دعا کنیم کاری کند که غیر از درگاه خودش به جایی پناه نبریم.
گلریزان عشق راه بیندازیم و تا جایی که از دست‌مان برمی‌آید، آبرو بخریم و دل به دست بیاوریم. از بزرگترهایمان بیاموزیم که اگر حتی خیلی بد بودیم، وقت عید، در خانه‌هایشان همیشه به رویمان باز بود.
گشت گرداگرد مهر تابناک، ایران‌زمین
روز نو آمد و شد شادی برون زندر کمین
ای تو یزدان، ای تو گرداننده‌ی مهر و سپهر
برترینش کن برایم این زمان و این زمین
نوروز ۱۳۹۸ بر شما دوستداران کولاک مبارک.
